Simit ben Gizem, Mate çayı da Juan oluyor bu durumda. Arjantinlilerin Mate çayından daha detaylı bir şekilde bahsetmem gerekecek. Az çok nasıl tanışıp, Assos’a geldiğimiz Biz Kimiz kısmında yazıyor. Aslında şaşkınlığımız benim İstanbul’dan, Juan’ın ise Buenos Aires’ten Assos’a gelmemizin üzerinden 5 sene geçmiş! Ne kadar çabuk geçti. Yaz da, kış da. Assos Nar Konak sayesinde dünyanın her yerinden kültür turizmi için gelen harikulade insanlarla tanıştık. Onlardan yeni yeni bilgiler aldık. Köyde ise köylülerden ekmeyi, biçmeyi, saklamayı, pişirmeyi, çöpü en aza indirgemeyi öğrendik. Dinledik, uyguladık, geliştirdik. Denizden, güneşten, yıldızlardan, ağaçlardan, her köşesi tarih kokan Assos’tan neler neler öğrendik. Sıkılacak bir dakikamız olmadı. Sıkılmayı unuttuk. Neden söylüyorum? Çünkü sanırım en çok karşılaştığımız soru buydu.
Sıkılmıyor musunuz?
Bir günde herkesin 24 saati var. Assos’ta 24 saati kısa kılacak dış etkenler (trafik, kalabalık, betonarme..) minimum olduğu için bize günler daha uzun. Biz 1 günde 10 iş bitirebiliyorken, şehirlerde o 10 iş belki de 2 hafta alıyordur. Misafirlerimiz tatile geldiklerinde Assos’un sakinliğini, sessizliğini benimsiyor; yavaşlıyor ve vücutlarına doldurdukları doğa enerjisi ile şehre geri dönüyorlar. O yüzden sanki bizi 12 ay tatildeymişiz gibi düşünmeleri şaşırtıcı değil. Ama doğru da değil. Sanırım Assos’a ayak bastığımdan beri hem daha çok çalışıyorum, hem de daha çok koşturuyorum ama hem de durup, hayatın keyfini çıkarabiliyorum. Hepsini de bir güne sığdırabiliyorum istersem. Koşarken ben bana çelme takan yok. Durup, gün batışını izlerken gözüme takılan bir inşaat yok. Çalışırken bana saati hatırlatacak limitli bir yemek aram yok. Ya da Fabrikita’ya giderken 17 km hiç bir zaman 10 dakikalık bir yolculuktan uzun olmadı.
Bir örnek: biz siparişlerinizi hazırlayıp, 5-6 koli DDL’yi Fabrikita kapımızın önüne koyup Assos’a evimize dönüyoruz. Kargocumuz Sami’ye kargomuz var diyoruz ve günümüzü bitiriyoruz.
