Her gün bir sürü ürün alıyoruz. Evimizin her köşesinde bir sürü gıda ürünü. Etiketlerinde de mini mini bir sürü yazı yazıyor. Hiç baştan sona okudunuz mu? Bir sebepten yazılılar diye düşündünüz mü? Eh, ben de pek geç öğrendim etiket okumasını aslında. Keşke öğrenciyken marketlere okul gezisi yapsalar da öğretseler bunları. Ama belki önce Jamie Oliver gibi bir okul yemekleri ayaklanması başlatmak gerekebilir. Okul öğretmese de, bizler çocuklara öğretebiliriz. Sadece alerjisi olan çocuklara değil, tüm çocuklara bu bilinci vermek gerekiyor.
İnsan, kendini geliştirdikçe, bilinçlendikçe bazı şeyleri görmeye başlıyor. Biz, bazı markaları evimizde sürekli görerek büyüdük. Süt alındıysa hep aynı marka masamızın üstündeydi. Yoğurt, çikolata, cips, peynir.. Sonra biz bir gün alışveriş yapar olduk ve aynı ürünün başka markalarına göz ucuyla baktık ama yaklaşmadık. O zaman en çok reklam yapan, en çok gözümüzün alıştığı marka mı en iyi? En iyi ne demek? En sağlıklı mı? Herkes yiyorsa, bana da bir şey olmaz mı? Yoksa en çok satan mı?
Artık okuyorum. Fiyatlara da bakıyorum. Bazen bazı ürünlere çok pahalı diyorum, bazen de neden pahalı yerine, neden ucuz bu ürün diye soruyorum. En az kilometre yapan ürünlerden seçmeye çalışıyorum. Bu çok önemli bence. Neden ülkemizde her şeyin üretimi varken, taaaaaaaaaa Zarasasa’dan gelen ürünü alayım. Bize ulaşana kadar çevreye verdiği zarardan mı? Yoksa yerel üreticiyi desteklemek istemediğimden mi? Az daha düşün, yerel üretimi destekle.
Kinoa mesela. Bolivia’dan gelen: http://www.nytimes.com/2011/03/20/world/americas/20bolivia.html
Okumadıysanız, okumanızı tavsiye ediyorum. Kısaca; Avrupa’da meşhur olan kinoa Bolivyalılar’ın yemek kültürlerinin ve sağlıklı olmalarının en büyük parçası iken, şimdi Bolivyalılar kinoa satın alamayacak hale gelmişler. Onun yerine pirinç, makarna yiyorlar. Neden? Çünkü üretimlerinin büyük kısmı Avrupa’ya gidiyor, geri kalan ise yüksek fiyatlardan ülke içinde satışa çıkıyor. Ah bu arada, Türkiye’de kinoa üretimi var artık. Tercih sizin !
Etiket oku. İçindekiler kısmını oku. Ne kadar az satır, o kadar iyi. Ne kadar içindekiler tanıdık sana, o kadar iyi. Artık gofret yiyemez oldum. Tam canım çekiyor, bir tane alıyorum elime. İçindekileri oku oku bitmiyor! Biri bana söyleyebilir mi gofret nedir?! Yiyeni canavara dönüştürebilecek, cadı iksiri gibi malzemeler. Bu noktada ‘bu ürün neden ucuz?’ sorusunu sorabiliriz ve butik çikolata üreticisinin özenle ürettiği gofreti gönül rahatlığı ile yiyebilirsiniz.
Bu sıralar izlemekten zevk aldığım bir program var: Ruhun Doysun. Youtube’dan tüm bölümlerini izleyebilirsiniz. Mehmet Gürs ve konukları, her bölümde ayrı bir konu işliyorlar.